Skip to content

Regel nummer 12 uit de Velominati: The correct number of bikes to own is n+1. Te beginnen bij een minimum van 3. Of S-1, waarbij de S staat voor het aantal fietsen dat zou leiden tot een scheiding van je partner.

Hoewel dit een mooi streven is, is het vanuit duurzaamheidsperspectief misschien niet helemaal de juiste veronderstelling. Oneindige groei is een mantra dat niet past. Het roept wel de vraag op wat er te winnen in is in de productie van fietsen, zodat de fietsen die nog worden verkocht tot zo min mogelijk belasting leiden.

Laten we vooropstellen: in de meeste gevallen is reparatie van onderdelen (zeker als er sprake is van een sterk en nog goed frame) de moeite. Daarmee worden in ieder geval de productie en het transport van een volledige nieuwe fiets bespaard. Toch echt toe aan een nieuwe fiets? Kijk dan eens naar de impact die de productie van jouw fiets heeft gemaakt op het milieu en de beschikbare hulpbronnen.

Impactanalyses voor de productie van racefietsen

Een merk dat zichzelf de opdracht heeft gegeven om de impact in kaart te brengen en sterk te verminderen, is Trek. In een uitgebreid sustainability report gaat het Amerikaanse merk in detail in op de carbon footprint die de productie van hun fietsen veroorzaakt. Naast het commitment op duurzaamheid dat in het rapport wordt gemaakt, trekt het merk in detail de productieketen uit elkaar. Zo wordt letterlijk per onderdeel van de voor Trek belangrijke fietsen bepaald wat daarvan de CO2-uitstoot is en hoe die is opgebouwd. Zo is te lezen dat voor de Trek Marlin in het productieproces sprake is van 116 kg CO2-equivalent. Hoewel het lastig is om dit soort aantallen te vergelijken met andere aanbieders, is het in ieder geval voor Trek zelf een mooie metric om te komen tot juist besparingen op de productie.

Tien streefgebieden

Naast de analyse van het totale gebruik aan CO2 equivalenten, onderscheidt Trek 10 mogelijke, maar wel vrij concrete gebieden waarop besparingen mogelijk zijn. Wat mij betreft de meest interessante daarvan, zijn nummer 1 en 2. Sterker inzetten op het delen van fietsen, in plaats van op bezit en het toepassen van de 430 Mile Rule en mensen de fiets laten pakken in plaats van andere vervoersopties. Hoewel het delen van een racefiets misschien voor velen nog een brug te ver is, is het niet meer bezitten van bijvoorbeeld een auto en die voorgoed inwisselen voor een fiets een mooi scenario waar ik in een volgende post verder stil bij wil staan. Hieronder de CEO van Trek, die een toelichting geeft over de door het bedrijf gekozen koers.

Back To Top